De eerste dag Ho Chi min

Nou ja....de eerste dag...De ochtend hebben we slapend overgeslagen. De lengte van de reis en de wedstrijd ´s nachts hakten er redelijk in. Ik (aad) vond het geen strafschop overigens.....maar hé de overwinning was er niet minder verdiend om. Of het vannacht weer zo laat wordt betwijfelen we. Het gaat toch allemaal af van de tijd in de stad. Morgen willen we toch wel op tijd opstaan en lezen het resultaat wel in de krant.
Ho Chi Min is veranderlijk. Rijk en arm staan dicht bij elkaar, net als alle scooters op het trottoir overigens. Het lijkt erop dat elke inwoner van de stad er een heeft. Ook moderne en oude gebouwen staan naast elkaar. De Franse invloed is zichtbaar in het postkantoor, het concertgebouw en de grootste kerk...die toevallig ook de Notre Dame heet. Daarnaast staat het Paleis van de Reünie groots te pronken in de jaren 70 steil, maar dat is logisch. Je kunt zien dat de economie in lift zit. Er wordt veel gebouwd, vooral zakelijk en de lucht in. Dat maakt een mooie moderne skyline, dat wel, maar een welstandscommissie zou een uitkomst zijn. Net als in elke Aziatische stad denken we zo. De reclame uitingen zijn groots aanwezig, met als overtreffende trap zes mega mega schermen op de andere oever van de Saigon rivier. Onze grootse brouwerij had er toen wij er waren vier gereserveerd....
De sfeer langs de rivier is overigens heerlijk, met de bootrestaurants, de groene bomen in pot en de af en aan varende schepen.
Een markt als Ben Thann market blijft een heerlijk tijdverdrijf. Lange smalle gangen die zijn volgepakt met wat je maar kunt bedenken. Ook met merkartikelen. Alles cheap.... alles echt......uiteraard. Wat er aan voedsel aangeboden wordt is wel echt, de restaurants hebben ministoeltjes en lage tafels, aangepast aan de bevolking en leuk om als lange Europeaan aan te zitten.