Terug in Hanoi

Eerste dagen Hanoi.
Een weerzien voor mij met de stad en het voelde goed. We zijn maandagavond laat aangekomen en een ding was gelijk duidelijk…..het temperatuurverschil met februari. Waar ik het in februari lekker vond met een tempratuur van ca 22 graden en de Vietnamezen het koud hadden, liep het zweet me nu direct al over de rug. En toch……het is leuk om weer terug te zijn.
De eerste dag hebben we dus besteed aan het ophalen van herinneringen en bekijken waar ik drie weken heb uitgehangen…..OK we zijn in het Daewoo hotel geweest, gewoon om Hanneke ook te laten proeven van de sfeer. En ook weer onder de indruk raken van de luxe van het hotel. Verblijven doen we daar dus niet…voor drie nachten daar kunnen we drie weken overnachten tijdens onze vakantie. Het moet wel leuk blijven he…reizen naar verre landen.
Helaas waren de mensen van de universiteit en de Vietnamese collega’s niet in Hanoi. Dus een biertje samen zat er niet in. Daarvoor hadden we naar Ho Chi Min City moeten gaan en die richting gaan we niet op. Wat we nu wel hebben gedaan -en ik toen niet- was het ondergaan van een massage zonder….medische indicatie. Iets wat hier de gewoonste zaak van de wereld is. Net zoals naar de sauna gaan in Nederland dat is. Heerlijk een uurtje ontspannen in een rustige omgeving.
Voor de rest hebben we vooral genoten van het straatleven in Hanoi. We zijn in ieder geval niet naar het mausoleum voor Ho Chi Min gegaan. De man wordt nog steeds geëerd in zijn land. Vele Vietnamezen komen per jaar zijn graf en zijn werkruimte bezoeken. Dus dat geeft dagelijks lange rijen en uren wachttijd……Met de warmte van dit moment leek dat ons niet zo’n goed idee. Het straatleven in Hanoi is dan toch interessanter. Waarom precies is lastig uit te leggen. Het werk in de bouw wordt door velen gedaan en lijkt minder gereguleerd, in ieder geval zie je de mensen op allerlei plaatsen werk verrichten zonder bescherming, zoals bij het slijpen van stenen, of het vlechten van beton. Ook de kleine restaurantjes die s middags en s avonds verschijnen zullen niet zo snel door de eisen van de Nederlandse Warenautoriteiten komen. De straatverkoop is minder gereguleerd. Het eten dat verkocht wordt is vaak wel zichtbaar vers. De vis wordt aangevoerd in bakken water. Wijs er een aan……kop eraf, vinnen eraf en zo meenemen….een beetje naspartelend, maar dat is geen probleem. Dat lijkt smerig zou je zeggen. Dat is het ook, maar op een of andere manier fascineert het wel. Als die bedrijvigheid, al die andere geuren en kleuren, al de op het oog georganiseerde chaos. We hebben in ieder geval al genoeg kunnen zien, proeven en ruiken, om de eerste dagen genietend door te komen.
Morgen bussen we naar Sa Pa. Minder chaos, frissere lucht, weidse uitzichten en wandelingen door de sawa’s. Ook geen verkeerd vooruitzicht.