Nog in Rakvere

Gisteren dus zoals beloofd, aan onszelf,
met name, een dag welness in de trent van Esten. Die hebben, zoals de scandinaviers, veel met de sauna. Terwijl het buiten regende hebben we dus gisteren de dag doorgebracht binnen..en zijn toch nat geworden. Niet actief geweest deze vakantie en toch gezweet:)
Later op de dag scheen de zon wel en zijn we van Rakvere naar de kust gereden. Gewoon om ook eens te zien hoe het daar is. Dat eeeh viel een beetje tegen. Tenminste in de plaats Kunda waar we naar toe zijn gereden. Er staat daar een cementfabriek, die sinds 1879 ongeveer cement en dus ook de bijbehorende grijze stof produceert. De hele fabriek ziet grijs en de omgeving, huizen met name, zien dat ook. Als dan ook de zon nog achter de wolken verdwijnt,is dat nou niet zo'n vrolijk beeld. Of het de mensen in het dorp iets uitmaakt? We hebben ze niet gesproken, maar ze hebben in ieder geval werk.
Vandaag zijn we naar Tartu gereden, een universiteitsstad in het oosten van Estland. Het is geen grote universiteit, maar het universiteitsgebouw is groots....Flinke zuilen houden het gebouw mooi op zijn plaats...Het is er in ieder geval studeren in (gotische) stijl. In een Rock cafe bestelden wij om 11 uur koffie, de studenten naast ons namen.....cola. Dat waren we dus even niet gewend;)
Op de weg terug zijn we nog via Mustvee teruggereden, aan het meer dat ook de grens vormt tussen Rusland en Estland, het Peipsi Järv. De Nederlandse vertaling hebben we niet paraat, al zal Järv meer betekenen.
Er was, vanwege het weer nemen we aan, niet veel te doen aan de oevers, die er wel prachtig aangelegd bijliggen. Bij goed weer en in het weekeinde zal er zeker meer te doen zijn. Opvallend om te zien waren wel de vele kramen, die om de 20 a 30 meter gerookte vis uit het meer aanboden. We vroegen ons af of ze wel iets verkochten op een dag als deze. In ieder geval zat in elke kraam die open was een man of vrouw trouw te wachten op clandizie. We hopen dat ze in de avond nog voldoende verkocht hebben om te kunnen eten (vis?)
Groeten,
Hanneke
Aad
Isaak
Loïs (met dank aan een oplettende lezer:))