Het oude Polannurawa en meer....

We hebben een paar dagen niets geschreven, dus hierbij een korte samenvatting van de afgelopen dagen....

We hebben uitgebreid genoten van het ontbijt. Misschien niet verstandig in dit land, want uitgebreid ontbijt betekent ook later de dingen gaan doen die gepland zijn, waardoor het al snel warmer wordt en je daar last van hebt, voor zover je van last mag spreken natuurlijk als je een reis als deze kunt maken. Het bezoek aan oude stad Polannuwara, een ander cultureel erfgoed dat eeuwen geleden is gebouwd en waar, in renovatie zijnde ruïnes, nog steeds de offers worden gebracht aan de boeddha’s van de stad, startte wat later. We deden dit wederom op de fiets, omdat de gebouwen van de stad, zo werd ons verteld, ook ver van elkaar verspreid lagen. We waren er in het weekend en vele Srilankanen, decent gekleed in overwegend witte kleding, brachten er vele offers voor de goden. Een beetje gênant wel om daar als toerist tussen te lopen. De mensen zelf vinden het geen probleem, geven je ruimte voor een foto, willen zelf met je op de foto en genieten van de aanwezigheid op het complex en dus kennelijk ook van ons.
De fiets was wel een goed plan, want het is inderdaad een erg groot complex. Ze kwamen ook van pas omdat we terug moesten vanaf de ingang. De entree tickets koop je namelijk in het museum dat, je moet het maar weten, want het staat niet echt goed aangegeven, ongeveer een kilometer van de ingang ligt, aan de andere zijde van de straat. Dan zul je zeggen…..ja duhh zeker gewoon niet op zitten letten, maar dat was het niet. Het bord met museum staat echt een meter of tien de zijstraat in en is echt lastig te vinden. Geen nood, de mensen zijn zo vriendelijk, dat ze je, bij alleen het woord museum, al de goede kant op wijzen.
Uiteindelijk hebben we niet alles van het complex gezien. Er is ook nog een grote stupa en een vijver uit die tijd. Door de hitte hadden we het eigenlijk wel gezien, maar de bewaker van het terrein die ons het terrein af moest laten dacht er toch anders over. Hij probeerde ons er van te overtuigen dat we toch maar terug moesten fietsen om toch écht alles te bekijken….Helaas een koud drankje en een douche om ons op te frissen kregen toch voorrang.

Onderweg naar….
Na weer een heerlijke maaltijd, een goede nachtrust en een stevig ontbijt in de tuin zijn we door de eigenaar van ons guesthouse in afgezet in Kardiwela, om de bus naar Ella te nemen…. Er gaat er maar een per dag, dus op tijd zijn is een vereiste.
De bus is er een als zovele in Sri Lanka, hij doet een uur of vijf tot zes over een traject dat je met een auto in ongeveer 2 uur aflegt. De bus stopt voor elke persoon die zijn hand opsteekt, ook al staat deze niet bij de bushalte of al staan ze een meter 30 uit elkaar. Daarnaast zit de bus altijd vol, is het warm als hij stilstaat en is het krap. En dat vinden wij dus leuk, op die manier reizen. Eeeeh ja, het is een onderdeel van een vakantie zoals wij die ervaren. Je ziet onderweg veel, elke keer verbaas je je weer oprecht over wat je ziet. Mensen die langs de weg de stapel zelf gekweekte watermeloenen of tomaten willen slijten en daar de hele dag voor zitten, de boeddhistisch monnik die voor wat kleingeld een mantra uitspreekt voorin de volle bus, het kindje dat bij het instappen even op je schoot wordt gezet omdat daar ruimte is, terwijl de moeder moet blijven staan, of je ziet de boeren die de geoogste rijst te drogen leggen op het warme asfalt. Dat gaat lekker snel dan, dat drogen, maar dat daardoor een wegversmalling ontstaat en al het verkeer, tegenliggers inclusief, over een rijstrook moet wat gepaard gaat met het nodige gevaar en getoeter…. of de bus die even bij een boeddha beeld langs de weg stopt, de conducteur en chauffeur uitstappen, enige gebeden opzeggen, een offer brengen en vervolgens op de voorzijde van de ruit met wat vettig krijt een teken op de schilderen voor een behouden rit……Om vervolgens vol gas zich weer in het verkeer te begeven, met de nadruk op vol gas. Dat onder andere maakt dat zo’n rit niet verveeld en je de warmte en de drukte op de koop toeneemt. Tegelijk zie je hoe eenvoudig het leven in Sri Lanka blijkbaar kan zijn, maar ook hoe schrijnend en knijpen we in onze handjes dat we in Europa kunnen wonen. Of we dan niet anders reizen? Natuurlijk wel, we hebben ‘maar’ 3 weken vakantie en soms is het dan beter om inderdaad die reis in twee uur met de auto te maken, om tijd te winnen. Dat doen we dan ook. Alleen om dat steeds te doen, dat zou voor ons een vakantie als deze toch net even te duur worden.
Maar vandaag heeft de bus ons toch mooi tot in Ella gebracht, een dorpje in de bergen, met theeplantages, en mooie wandelroutes naar mooie vergezichten. En natuurlijk om Floyd, een vriend van Isaak en zijn ouders te ontmoeten. Ook zij genieten van een vakantie in dit prachtige land.
We hebben een guesthouse met prachtig uitzicht op het dal en Ella Rock.

Ella Rock……
We hebben bij de opkomende zon met een prachtig uitzicht ontbeten en zijn onderweg gegaan naar Ella Rock. Een prachtig zichtpunt, waar we vanuit onze kamer op uitkijken. We volgen een bijzonder route, want we beginnen langs en over de spoorweg te wandelen. Bij de NS worden ze daar panisch van, maar hier is dat doodgewoon, voor de lokale bevolking is het de kortste weg naar andere plaatsen en de treinen rijden er minder veelvuldig dan in Nederland. Is het eng…..zo voelt het wel, maar er is voldoende ruimte langs het spoor om opzij te stappen als er een trein komt en je hoort ze al toeterend aankomen. Daarna links een waterval (nah…het is het droge seizoen, dus is er meer sprake van een kabbelend beekje) oversteken en recht, lees steil, omhoog, door de theevelden heen, de blauw geverfde stenen volgend. En dat laatste liep niet helemaal zoals gepland, de geverfde stenen waren schaars en de keuzes voor een te volgen pad legio……En dus maakten we de verkeerde keuze, genoten van het uitzicht over de theevelden, groeten een theebladen plukkende man, die op onze vraag of we richting Ella Rock liepen toch echt ja knikte……totdat het pad steeds smaller werd en we na vijf minuten lopen geroepen werden door dezelfde theeplukker. Kennelijk was onze vraag wat laat tot hem doorgedrongen en besefte hij dat we verkeerd liepen. En zo aardig zijn ze dan, de theeplukkers. Hij gebaarde ons om hem te volgen, over nog wat smallere paden, maar wel omhoog, uiteindelijk naar een pad dat er breed genoeg bijlag, hij naar boven wees en zei: “Now Ella Rock easy”….tenminste dat hebben wij eruit begrepen. Hij had gelijk. De weg omhoog hadden we weer gevonden, geen eenvoudige weg, een steile uitdagende klim langs rotspaden, maar geweldig om te doen, met uiteindelijk het prachtige uitzicht over het dal en zicht op ons guesthouse, heel heel ver in de verte.
De tocht naar beneden hebben we daarna veilig en langs de goede paden afgelegd, waarbij we ook nog het genoegen hadden om een stapje opzij te kunnen doen zodat de trein voorbij kon razen.
De avond hebben we doorgebracht met Floyd en zijn familie. Hij was vandaag jarig en dat hebben we een beetje meegevierd.

Gisteren zijn we op tijd opgestaan, om naar Arugam bay te gaan, lekker een paar dagen strand, zon en zee, in willekeurige volgorde. Het is een surfersplek, dus wie weet pikken we ook nog een golfje mee.
We zijn er inmiddels aangekomen, het strand is prachtig, leuke eet en drinkgelegenheden, lekkere surfersfeer…alleen viel de gemaakte reservering bij Booking.com wat tegen, dus gaan we verkassen…..en zitten we vandaag in een super relaxt guesthouse, in een cottage met een open douchruimte, om lekker te douchen onder de sterren en….een bovenveranda waar een hangmat hangt…… een in de avond sfeervol verlichtte tuin, bijna aan het strand. Je hoort de golven tegen de kust aan knallen, dus niet zo slecht gekozen de naam Watermusic als naam van het guesthouse. Zien kunnen we ze niet vanwege de erfscheiding, maar in ongeveer tien stappen loop je de tuin uit….dus das niet te moeite. Ik denk dat we voor morgen weinig te schrijven zullen hebben….beetje relaxen in de zon, hangen in de hangmat, juices of een biertje, lekker muziekje…..Best wel hippie….grijns….brede grijns……
(lekker kort hé die samenvatting ;))