Wild leven
Blijf op de hoogte en volg Hanneke en Aad
21 Augustus 2016 | Sri Lanka, Polonnaruwa
Of terwijl Wild Live. Dat hebben we gedaan toen we in Polonnaruwa aankwamen. Het Kaudulla Wild Park bezocht op zoek naar olifanten in het wild en ander wild (zoals de Jeepie), maar daarover later meer. Vanochtend hadden we dus mazzel. De bedoeling was om via Habrana naar Polonnaruwa te reizen, om het wild park te bezoeken en om de oude steden van Polonnaruwa te bekijken.
Een ander stel, reizend met drie kinderen, moest daar ook naar toe en de eigenaar van het Lion Lodge, waar we logeerden, bood ons aan om mee te rijden, zodat we de kosten konden delen. Iets luxer vervoer dus, voor ongeveer de prijs van een tuktuk en een busreis. De snelle keuze betekende dus dat we eerder in Polonnaruwa waren en onze intrek namen in het Sunset tourist guesthouse. Toevalligerwijs organiseert de eigenaar van dit guesthouse ook safaries naar in het Kaudulla wild park en……hij had nog plaats. Zodoende kwamen we dus in de middag in het park terecht. We vertrokken in zo’n heerlijke vintage Jeep, zodat je het gevoel kreeg dat je echt in het begintijdperk van de ontdekkingsreiziger stond….met dat verschil dat we nu alleen de camera’s bij ons hadden om plaatjes te schieten en we het wild dus heel hielden.
In het wildpark bevindt zich, wat in Sri Lanka een tank genoemd wordt. Dat is een groot meer dat na de regenperiode volloopt en langzaamaan weer verdampt in de droge periode. Het water en het verse gras lokt de groepen olifanten in augustus en september naar die plaatsen, wat ook the Gathering genoemd wordt. Leuk weetje dit, maar we gingen dus gewoon om olifanten te spotten, het liefst veel!
Daarin hebben wel in ieder geval wel onze zin gekregen. Ze waren in grote getalen aanwezig en, omdat het weekend was, de jeepies ook.
De jeepie is een kuddedier, bestaande uit vehikels op vier wielen en chauffeur, met gemiddeld zo’n zes mensen daarin, voor het schieten van….plaatjes van wilde olifanten.
Neeee, dat is wat te chargerend, maar voor het schrijven van een blog wel leuk. Het waren er inderdaad veel, maar er waren ook veel groepen olifanten zichtbaar. Alleen bij de eerste groep die we tegenkwamen, waren er ook heeeel veel jeepies, want ja, het kan ook wel eens de enige groep olifanten zijn die zich liet zien. In de uren daarna bleek dat anders te gaan, de jeepies verspreidden zich over het drooggevallen savanne achtige gebied om verschillende groepen olifanten te bekijken. Zodoende was het toch nog redelijk rustig met jeepies bij elke groep en konden we ruim genieten van de wilde olifant. Want hoewel ze redelijk gewend moeten zijn aan het in grote getalen bekeken worden, worden ze niet bijgevoed of iets dergelijks. De natuur gaat dus zijn gang en heeft zijn beloop. En een olifant, of groep olifanten in het wild zien, is toch anders dan in bijvoorbeeld de Beekse Bergen, ze zijn imposanter, zien er wilder (ja echt!) uit en lopen ook weg als je te dichtbij komt. Het is lastig te omschrijven, maar zo’n groep grote beesten, in een achtergrond van een gigantische groene vlakte, die zo verschrikkelijk stil is, als de jeepie zijn motor uit doet, dat doet toch wel wat met je….Het maakt eigenlijk sprakeloos en…je schiet je eigen wezenloos, want je wilt toch vooral het beeld wat je ziet voor altijd vastleggen!
Bijkomend en bij de prijs inbegrepen is overigens ook de cursus jeepsurfen. Om de olifanten goed te kunnen zien, kun je in de jeepie gaan staan, als je tenminste het canvas dak eraf haalt. In het wild park ligt geen asfalt en een fatsoenlijk weg is er natuurlijk ook niet. De jeepies echter rijden overal over de hobbelige vlakte. Je dan staande houden tussen de stangen van de jeepie….dat kost kracht en evenwichtsgevoel. Voila….de nieuwe rage jeepsurfen is aanstaande. Je houd er, naast wat blauwe plekken op heup en op stuit hoogte, verder niets aan over.
Uiteindelijk kwamen we nog in het donker terug in het guesthouse. Iets wat we van tevoren niet hadden verwacht en daarom beleefd hadden geweigerd toen de gastvrouw bij ons vertrek in de middag vroeg of we die avond het diner in het guesthouse zouden nuttigen.
Gelukkig voor ons ging ze overstag toen we heel beleefd vroegen of er toch nog de mogelijkheid was om mee te eten. We waren trouwens blij dat we het hadden gedaan, want het was de beste maaltijd die we tot nu toe in Sri Lanka hebben gegeten! En het eten op andere dagen was zeker niet slecht.
Een ander stel, reizend met drie kinderen, moest daar ook naar toe en de eigenaar van het Lion Lodge, waar we logeerden, bood ons aan om mee te rijden, zodat we de kosten konden delen. Iets luxer vervoer dus, voor ongeveer de prijs van een tuktuk en een busreis. De snelle keuze betekende dus dat we eerder in Polonnaruwa waren en onze intrek namen in het Sunset tourist guesthouse. Toevalligerwijs organiseert de eigenaar van dit guesthouse ook safaries naar in het Kaudulla wild park en……hij had nog plaats. Zodoende kwamen we dus in de middag in het park terecht. We vertrokken in zo’n heerlijke vintage Jeep, zodat je het gevoel kreeg dat je echt in het begintijdperk van de ontdekkingsreiziger stond….met dat verschil dat we nu alleen de camera’s bij ons hadden om plaatjes te schieten en we het wild dus heel hielden.
In het wildpark bevindt zich, wat in Sri Lanka een tank genoemd wordt. Dat is een groot meer dat na de regenperiode volloopt en langzaamaan weer verdampt in de droge periode. Het water en het verse gras lokt de groepen olifanten in augustus en september naar die plaatsen, wat ook the Gathering genoemd wordt. Leuk weetje dit, maar we gingen dus gewoon om olifanten te spotten, het liefst veel!
Daarin hebben wel in ieder geval wel onze zin gekregen. Ze waren in grote getalen aanwezig en, omdat het weekend was, de jeepies ook.
De jeepie is een kuddedier, bestaande uit vehikels op vier wielen en chauffeur, met gemiddeld zo’n zes mensen daarin, voor het schieten van….plaatjes van wilde olifanten.
Neeee, dat is wat te chargerend, maar voor het schrijven van een blog wel leuk. Het waren er inderdaad veel, maar er waren ook veel groepen olifanten zichtbaar. Alleen bij de eerste groep die we tegenkwamen, waren er ook heeeel veel jeepies, want ja, het kan ook wel eens de enige groep olifanten zijn die zich liet zien. In de uren daarna bleek dat anders te gaan, de jeepies verspreidden zich over het drooggevallen savanne achtige gebied om verschillende groepen olifanten te bekijken. Zodoende was het toch nog redelijk rustig met jeepies bij elke groep en konden we ruim genieten van de wilde olifant. Want hoewel ze redelijk gewend moeten zijn aan het in grote getalen bekeken worden, worden ze niet bijgevoed of iets dergelijks. De natuur gaat dus zijn gang en heeft zijn beloop. En een olifant, of groep olifanten in het wild zien, is toch anders dan in bijvoorbeeld de Beekse Bergen, ze zijn imposanter, zien er wilder (ja echt!) uit en lopen ook weg als je te dichtbij komt. Het is lastig te omschrijven, maar zo’n groep grote beesten, in een achtergrond van een gigantische groene vlakte, die zo verschrikkelijk stil is, als de jeepie zijn motor uit doet, dat doet toch wel wat met je….Het maakt eigenlijk sprakeloos en…je schiet je eigen wezenloos, want je wilt toch vooral het beeld wat je ziet voor altijd vastleggen!
Bijkomend en bij de prijs inbegrepen is overigens ook de cursus jeepsurfen. Om de olifanten goed te kunnen zien, kun je in de jeepie gaan staan, als je tenminste het canvas dak eraf haalt. In het wild park ligt geen asfalt en een fatsoenlijk weg is er natuurlijk ook niet. De jeepies echter rijden overal over de hobbelige vlakte. Je dan staande houden tussen de stangen van de jeepie….dat kost kracht en evenwichtsgevoel. Voila….de nieuwe rage jeepsurfen is aanstaande. Je houd er, naast wat blauwe plekken op heup en op stuit hoogte, verder niets aan over.
Uiteindelijk kwamen we nog in het donker terug in het guesthouse. Iets wat we van tevoren niet hadden verwacht en daarom beleefd hadden geweigerd toen de gastvrouw bij ons vertrek in de middag vroeg of we die avond het diner in het guesthouse zouden nuttigen.
Gelukkig voor ons ging ze overstag toen we heel beleefd vroegen of er toch nog de mogelijkheid was om mee te eten. We waren trouwens blij dat we het hadden gedaan, want het was de beste maaltijd die we tot nu toe in Sri Lanka hebben gegeten! En het eten op andere dagen was zeker niet slecht.
-
21 Augustus 2016 - 10:38
Pieter:
Ziet er imponerend uit. Toevallig geen foto van een stuiterende Aad tussen de dikhuiden ... ?? -
21 Augustus 2016 - 13:12
Annelies Rovers (Stichting Van Hand Tot Hand):
Heerlijk hoor, zo'n enthousiast verhaal en zeker ook de foto's!
Blijf lekker genieten en verhalen schrijven. Dank jullie wel. -
21 Augustus 2016 - 19:39
Pa En Ma:
hoy kinders
zo te zien gaat het jullie goed en zien jullie wat van de prachtige natuur
en hebben jullie heel wat te vertellen we wachten met spanning af
het gaat jullie goed
pa en ma -
22 Augustus 2016 - 17:25
Annet:
He Buurtjes.
Wat een leuke verhalen weer, regelmatig een smile op mijn gezicht.
Maar dan de foto,s.....
Super mooi, en dan vooral de laatste met de olifanten, en de jeepies niet te vergeten :)
Ik wens jullie nog veel mooie ervaringen, en hopelijk kan ik vanuit Italie jullie ook nog volgen.
Wel jammer , maar ik zal die prachtige Olifanten vast niet tegen komen.........
Veel groetjes Annet -
24 Augustus 2016 - 07:38
Ien:
Wat ontzettend leuk geschreven weer allemaal! Hartstikke leuk!
Geniet er nog van!
Nog plannen voor Hikkaduwa e.o?
Hoor/lees het wel weer!
kus! Grietjes uit Groekenland!
Ien
-
24 Augustus 2016 - 20:14
Idje:
Wow wat een geweldig verhaal !!! En super foto,s!!! Jullie hebben echt geluk dat rr zoveel olifanten waren . wij hebben er ook gezien toen wij daar waren maar echt niet zoveel als jullie.
Geniet ze nog !!!
Lieve groetjes van mij !!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
